Nowa przeprawa już otwarta. Samochody tam nie wjadą

Ponad trzystumetrowa przeprawa połączyła nadwiślańskie ścieżki. Warszawiacy mogą już swobodnie przemierzyć osiemnastokilometrową trasę od mostu Łazienkowskiego do granic Jabłonny. Kładka Żerańska została we wtorek, 25 października, oficjalnie przekazana mieszkańcom Warszawy.

„Choć to jedna z mniejszych przepraw w stolicy, będzie miała swoją nazwę. W konkursie warszawiacy postanowili, że chcieliby ją nazwać: Żerańska. Teraz postaramy się by ich wybór zatwierdzili radni Warszawy” – mówił podczas uroczystego przekazania kładki mieszkańcom Michał Olszewski, wiceprezydent m.st. Warszawy. – „Oddanie do użytku tej przeprawy wprowadza nową jakość ważną dla rowerzystów i spacerowiczów nie tylko z Białołęki, ale i całej Warszawy. Stanie się ona częścią składową niezwykle oryginalnej i pięknej trasy rekreacyjnej. Most, którego remont przeprowadziliśmy, połączy istniejące fragmenty nadwiślańskich ścieżek i stworzenie ciągu pieszo-rowerowego biegnącego od mostu Łazienkowskiego aż do północnych granic Warszawy”.

Nowa kładka pieszo-rowerowa powstała wzdłuż Wisły nad kanałami do śluzy „Żerań”,  Kanału Żerańskiego i basenu portowego zwanego Zimowiskiem. Propozycja nazwy została wskazana przez mieszkańców w powszechnym głosowaniu internautów, ale aby stała się obowiązująca musi jeszcze zostać zaakceptowana przez Radę m.st. Warszawy.

Przeprawa została zaadaptowana z rusztowania dla rurociągu, które zostało wybudowane w 1993 roku. Konstrukcja służyła pierwotnie transportowi pulpy popiołów (mieszaniny popiołów z wodą) z Elektrociepłowni Żerań na składowisko odpadów paleniskowych przy ul. Myśliborskiej. Eksploatacja rurociągu została zakończona w 2011 roku, a pod koniec 2014 roku PGNiG Termika przekazała żelazną kratownicę Warszawie.

Całkowita długość kładki to 230 metrów, a wraz z rampami dojazdowymi ponad 300 metrów. Gdyby kładkę obrócić o 180 stopni można by nią połączyć oba brzegi Wisły (przy normalnym poziomie wody).

Kładka łączy ze sobą dotychczas istniejące ścieżki do gminy Jabłonna (dystans 8,4 km) i do mostu Łazienkowskiego (dystans 9,3 km). Otwarcie przeprawy umożliwiło stworzenie bezkolizyjnej nadwiślańskiej trasy o łącznej długości 18 kilometrów.

Szerokość kładki to 3,3 metra, a w świetle przejścia 3,1 metra szerokości i 4,3 metra wysokości. Konstrukcja składa się z czterech przęseł posadowionych na trzech filarach. Całość składa się z 57 skrzyń kratowych.

Na przeprawie dopuszczony jest ruch pieszy i rowerowy. Z uwagi na rowerzystów barierki na kładce są nietypowo wysokie – mają 1,4 metra. Na placach widokowych są niższe 1,1 metra. Ze względu na dostępność dla osób niepełnosprawnych obniżono jedno z przęseł przeprawy (po stronie północnej) o ponad 1,5 metra. Dzięki temu udało się zachować 5% spadek.

Oprócz adaptacji do potrzeb ruchu pieszych i rowerzystów, na obu końcach kładki dobudowano platformy widokowe, z których można obserwować panoramę lewobrzeżnej Warszawy. Przeprawa jest oświetlona światłem białym liniowym oświetlającym drogę. Światło samoczynnie przygasza się w nocy i jest wzbudzane w momencie pojawienia się użytkownika.

Zainstalowano również oświetlenie iluminacyjne, które umożliwia rozświetlenie kładki w dowolnym kolorze. Na potrzeby codziennej eksploatacji zaprogramowano cztery główne „sceny świetlne” dobrane do kolorów pór roku: wiosną przejścia kolorów od błękitu przez róż do jasnego zielonego, latem od żółtego przez róż do ciemnozielonego, jesienią od niebieskiego przez żółty do czerwonego i zimą od błękitu przez żółty do fioletu.