9-latek zamknął pradziadka na balkonie i uciekł z domu. Odnaleźli go w metrze

• Skontaktuj się z redakcjami lokalnych gazet, stacji TV, portali internetowych. Poproś o zamieszczenie komunikatu o zaginięciu. Do każdej redakcji dostarcz zdjęcie i krótką informację kto i kiedy zaginął. Niektóre redakcje pobierają opłaty traktując komunikat jak zwyczajne ogłoszenie. Często wymagane jest też zaświadczenia z policji o zgłoszeniu zaginięcia.

• Poszukaj śladów zaginionego w internecie – fora dyskusyjne na stronach np. o hobby Twojego bliskiego, czy o muzyce, której jest fanem; portale społecznościowe typu Facebook, nk.pl. Być może wpisy i aktywność tuż przed zaginięciem dadzą Ci jakąś wskazówkę co mogło być przyczyną zaginięcia
• Jeżeli masz taką możliwość to warto założyć stronę internetową o poszukiwaniach, lub skorzystać z prostszych rozwiązań w Internecie np. rozesłać maile ze zdjęciem zaginionego do wszystkich znajomych. Można w ten sposób poprosić o pomoc w rozwieszaniu plakatów.

• Wykorzystaj wszystko co przychodzi Ci do głowy – może Twój listonosz zechce włożyć do skrzynek pocztowych ulotkę o poszukiwaniach, lub lokalna korporacja taksówkarska przekaże informację o zaginionym (rysopis) drogą radiową wszystkim taksówkarzom. Możesz także poprosić lokalne parafie o podanie komunikatu o zaginięciu po każdej mszy.

Zaginięcie dziecka, osoby starszej lub chorej

• Jak najszybciej zgłoś zaginięcie policji i do ITAKI.
• W tej sytuacji możesz liczyć na aktywne działania policji i innych służb. W zależności od sytuacji możliwe jest przeczesywanie terenu, użycie psów, śmigłowca z kamerą termowizyjną itp.
• Jeżeli nie istnieje zagrożenie, że nagłośnienie sprawy w mediach może sprowadzić na osobę zaginioną niebezpieczeństwo, wtedy szybko skontaktować się z lokalnymi i ogólnopolskimi stacjami telewizyjnymi.

Zaginięcie za granicą

• Zbierz jak najdokładniejsze informacje o pobycie osoby zaginionej w obcym kraju:

– adres, miejscowość lub przynajmniej region, gdzie ostatnio przebywała
– kiedy była widziana po raz ostatni
– co robiła za granicą: czy podróżowała, uczyła się, pracowała itd. Jeśli pracowała, to jaka była to praca?
– w jakich warunkach mieszkała – w hotelu, schronisku, wynajętym pokoju? Czy mieszkała sama, czy też z kimś jeszcze?
– jakie dokumenty przy sobie posiadała?
– czy było coś niepokojącego w jej zachowaniu przed zaginięciem?
– czy miała jakieś trudności, na przykład z pracą czy mieszkaniem?

• Skontaktuj się z programem telewizyjnym „Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie” i dowiedz się, kiedy program może wyemitować informację o zaginięciu Twojego bliskiego. Choć zaginięcie zdarzyło się za granicą, nie jest wykluczone, że program obejrzy ktoś, kto posiada jakieś wartościowe informacje.
• Spróbuj nawiązać kontakt z mediami działającymi w kraju, gdzie doszło do zaginięcia. Może uda się umieścić w nich informację o zaginięciu? Spróbuj też zorientować się, czy w kraju zaginięcia nie istnieje organizacja polonijna, która mogłaby udzielić Ci pomocy. Jak napisaliśmy wcześniej, warto pytać o takie informacje w konsulatach polskich.
• Jeżeli istnieje taka możliwość, warto pojechać do kraju, gdzie zaginął Twój bliski, żeby zgłosić zaginięcie na policji tego kraju (co przyspieszy jej działania) i prowadzić poszukiwania w miejscu zaginięcia. Poszukiwania możesz prowadzić podobnymi sposobami, jak poszukiwania osoby zaginionej w Polsce. W miarę możliwości ITAKA postara się udzielić Ci w takich poszukiwaniach pomocy.

Zaginięcie kilka, wiele lat temu

• Zgłoś zaginięcie policji i do ITAKI.
• Napisz nam, jak prowadzone były do tej pory poszukiwania, co udało się zrobić policji. Prześlij nam zdjęcie zaginionego (nawet jeśli jest już nieaktualne).
• Jeśli nigdy nie zgłoszono zaginięcia na policji, nie oznacza to, że nie może zrobić tego teraz. Porozmawiaj z bliskimi, dowiedz się, dlaczego nigdy nie powiadomiono policji i te wyjaśnienia przedstaw policjantowi któremu zgłosisz zaginięcie.

Progresja wiekowa

Progresje wiekowe, czyli „postarzanie” zdjęć zaginionych osób, głównie dzieci, wykonywane są przez Zespół Badań Antroposkopijnych Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Głównej Policji w Warszawie. Progresje wykorzystuje się do prowadzenia skutecznych poszukiwań osób zaginionej za pośrednictwem mediów oraz plakatów w sytuacji, gdy od momentu zaginięcia minęło dużo czasu.

Warunkiem przygotowania dobrej symulacji jest przygotowanie obszernego materiału zdjęciowego członków najbliższej rodziny osoby zaginionej w różnym wieku. Ważne jest aby zdjęcia były wyraźne i dobrej jakości.

Rodziny zainteresowane przygotowaniem takiej symulacji prosimy o wcześniejszy kontakt z 24h linią wsparcia ITAKI.

Badania DNA

Rozpoznanie tożsamości nieznanych zwłok może stwarzać poważne problemy z uwagi na okoliczności zgonu lub czas ich ujawnienia. Ustanie funkcji życiowych zmienia wygląd człowieka, a proces ten pogłębia się wraz z upływem czasu.

W związku z powyższym rozpoznanie przez członków rodziny, znajomych lub świadków często nie przynosi spodziewanych rezultatów. Również identyfikacja na podstawie dokumentów lub rzeczy osobistych (np. odzież, biżuteria) nie zawsze jest możliwa.

W przypadku odnalezienia zwłok osoby, co do której tożsamości nie ma pewności lub brak jest jakichkolwiek podejrzeń – procedurą, która może przyczynić się do ostatecznej identyfikacji NN zwłok są badania genetyczne (badania DNA). Komisja Interpolu do Spraw Identyfikacji Ofiar Katastrof Masowych i Klęsk Żywiołowych rekomenduje te badania jako najskuteczniejszy sposób postępowania w tego typu sprawach.

Badania genetyczne można wykonać jedynie na zlecenie prokuratora lub sądu w laboratoriach kryminalistycznych policji, zakładach medycyny sądowej akademii medycznych i Instytucie Ekspertyz Sądowych. Badania te polegają na porównaniu profilu genetycznego wyizolowanego z NN zwłok lub szczątków ludzkich z profilami DNA osób, które mogą być krewnymi osoby zmarłej (rodzice, rodzeństwo, dzieci). Materiałem biologicznym pobieranym od bliskich jest wymaz z jamy ustnej lub krew.

Uzyskane wyniki badań genetycznych (bliskich zaginionego) mogą być również wykorzystane w trakcie współpracy międzynarodowej policji przy poszukiwaniach zaginionego poza granicami kraju.