Nie żyje profesor Jerzy Jastrzębski, wybitny polonista i znawca literatury

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci profesora Jerzego Jastrzębskiego, emerytowanego profesora zwyczajnego na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, wybitnego polonisty, literaturoznawcy, krytyka literackiego oraz znawcy twórczości Witolda Gombrowicza, Brunona Schulza i Stanisława Lema. Profesor Jastrzębski, absolwent studiów polonistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim (1971), który studiował tamże także filozofię, zmarł po długiej i owocnej karierze naukowej i dydaktycznej, pozostawiając po sobie niezatarty ślad w polskiej kulturze literackiej.

Habilitację uzyskał w 1993 roku w zakresie literaturoznawstwa na podstawie pracy „Prawda” w prozie XX wieku, stanowiącej istotny wkład w badania nad literaturą i jej kontekstami filozoficznymi. Profesor Jastrzębski był nie tylko czołowym ekspertem w dziedzinie literatury polskiej, ale także cenionym wykładowcą i gościem na uczelniach na całym świecie, w tym na Uniwersytecie Harvarda oraz Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie.

W swojej bogatej karierze akademickiej profesor Jastrzębski wykładał gościnnie na kilkudziesięciu wyższych uczelniach Europy, Azji i obydwu Ameryk. Jego prace, przetłumaczone na 20 języków, stanowią ważny punkt odniesienia w międzynarodowych studiach polonistycznych i literaturoznawczych.

Profesor Jastrzębski był także aktywnym uczestnikiem życia literackiego w Polsce, służąc m.in. jako członek jury Nagrody Literackiej Nike, Nagrody Mediów Publicznych COGITO oraz przewodniczący jury Nagrody im. Witolda Gombrowicza za debiut prozatorski. Jego osiągnięcia zostały uhonorowane wieloma prestiżowymi nagrodami, w tym Nagrodą Wydziału I PAN im. Aleksandra Brucknera, Nagrodą Fundacji im. Kościelskich, Nagrodą im. Kazimierza Wyki, a także nagrodą Krakowska Książka Miesiąca za książkę „Wszechświat Lema”.

Utrata profesora Jerzego Jastrzębskiego jest wielką stratą dla świata nauki, literatury oraz dla wszystkich, którzy mieli przyjemność znać go osobiście. Jego dziedzictwo i wkład w rozwój polskiej polonistyki i literaturoznawstwa pozostaną z nami, inspirując przyszłe pokolenia badaczy i miłośników literatury.