Zaczęły się rozmnażać w Polsce. Ich jad jest śmiertelnie niebezpieczny

Wiosna to okres, kiedy natura budzi się do życia, a wraz z nią, do aktywności wracają też jej mniej przyjazne oblicza. Wśród nich znajdują się żmije zygzakowate (Vipera berus), jedyny gatunek węża jadowitego występujący w Polsce, który właśnie rozpoczął swój coroczny cykl rozmnażania. Ten okres niesie ze sobą wzmożone ryzyko spotkań z tymi gadami, co dla nieświadomych spacerowiczów i turystów może skończyć się nieprzyjemnymi konsekwencjami.

Żmija zygzakowata jest łatwo rozpoznawalna po charakterystycznym, ciemnym zygzakowatym wzorze na grzbiecie, choć występują też jednolicie czarne osobniki. Choć z natury nieagresywna i unikająca kontaktu z ludźmi, żmija staje się obronna, gdy poczuje się zagrożona lub zostanie sprowokowana. Wiosna, zwłaszcza okres tuż po wyjściu z zimowego uśpienia i czas rozrodu, to moment, kiedy te węże są szczególnie czujne.

Mimo że ukąszenia są rzadkie i zazwyczaj nie stanowią bezpośredniego zagrożenia dla życia człowieka, ich konsekwencje mogą być poważne, szczególnie dla dzieci, osób starszych i alergików. Jad żmii zygzakowatej zawiera toksyny, które mogą wywołać silne reakcje alergiczne, obrzęki, a w skrajnych przypadkach – szok anafilaktyczny.

Eksperci apelują o zachowanie ostrożności podczas wiosennych spacerów w miejscach, gdzie mogą występować żmije. Zalecają noszenie obuwia z wysokimi cholewkami i przestrzeganie kilku prostych zasad, takich jak unikanie chodzenia po trawie wysokiej i sprawdzanie miejsca na piknik czy odpoczynek.

W przypadku ukąszenia ważne jest, aby zachować spokój i jak najszybciej udać się po pomoc medyczną. Przede wszystkim nie należy stosować przestarzałych metod pierwszej pomocy, takich jak wysysanie jadu czy zaciśnięcie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia, co może więcej zaszkodzić niż pomóc.

Ochrona i edukacja są kluczowe w zapobieganiu nieprzyjemnym spotkaniom z tymi jadowitymi mieszkańcami polskiej fauny. Warto pamiętać, że żmije są chronione prawem i pełnią ważną rolę w ekosystemie, regulując populacje gryzoni i innych szkodników. Ich obecność w polskiej przyrodzie jest dowodem na zdrowie i bogactwo naszych ekosystemów, a współistnienie z nimi możliwe jest dzięki wzajemnemu szacunkowi i zrozumieniu.