Kolejne masowe kontrole finansów Polaków! [12.06.2023]

Wprowadzenie nowych przepisów dotyczących kontroli organu skarbowego obejmujących transakcje międzynarodowe, czyli zagraniczne przelewy, jest planowane na 1 stycznia 2024 roku. Te regulacje stanowią podstawę wprowadzenia nowych narzędzi kontroli dla organu skarbowego i są wynikiem przepisów prawa unijnego.

Ustawa, która została podpisana przez Prezydenta dotyczy zmian w ustawie o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 996), wprowadza nowe rozwiązania skierowane do przedsiębiorców zaangażowanych w międzynarodowy handel gospodarczy, zwłaszcza odbiorców płatności.

Głównym celem nowych przepisów jest weryfikacja przepływów finansowych związanych z działalnością tych przedsiębiorców, co stanowi istotny element wprowadzonych zmian. W rezultacie organy skarbowe uzyskują dodatkowe narzędzia kontroli, jednocześnie umożliwiając dodatkową weryfikację prowadzenia działalności gospodarczej przez dany podmiot.

Informacje dotyczące transakcji będą przechowywane przez okres trzech lat, obejmując zarówno transakcje wewnątrz Unii Europejskiej, jak i transakcje z państwami trzecimi.

Przepisy te obejmują również zobowiązanie dostawców usług płatniczych do przekazywania informacji odpowiednim organom skarbowym. Do dostawców tych usług należą banki, instytucje kredytowe, instytucje oferujące usługi z zakresu pieniądza elektronicznego oraz biura usług płatniczych.

Dostawcy usług płatniczych będą mieli przede wszystkim obowiązek prowadzenia rejestrów odbiorców płatności i samych płatności. Odbiorcami płatności mogą być osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które otrzymują środki pieniężne w ramach transakcji płatniczej.

Należy zaznaczyć, że obowiązek prowadzenia rejestrów dotyczyć będzie wyłącznie płatności transgranicznych, czyli sytuacji, gdy płatnik, który składa zlecenie płatnicze, znajduje się na terytorium jednego państwa członkowskiego, a odbiorca płatności znajduje się na terytorium innego państwa członkowskiego lub na terytorium państwa trzeciego.