Zawiedziony rodzic narzeka na „Królikarnię”. Chciał obejrzeć… króliki. Twierdzi, że został wyśmiany

Myśleliśmy, że to żart. Jednak podobnych wpisów dotyczących Pałacu Królikarnia jest więcej. Przypomnijmy zatem skąd wzięła się nazwa pałacu stojącego przy Puławskiej.

„Warto odwiedzić piękne rzeźby lecz nazwa bardzo myląca. Przyszedłem z dzieckiem obejrzeć króliki a tu proszę. Nie ma! I teraz weź to wytłumacz dziecku. Dodatkowo obsługa bardzo niepomocna bo gdy zapytałem gdzie znajdę króliki wysmiali mnie! Na koniec dziecko płacze obsługa świetnie się bawi a winnych brak!” – czytamy na stronie revieweuro.com.

Skąd ta nazwa?

Nazwa nieruchomości pochodzi z czasów saskich, kiedy to znajdował się tam zwierzyniec, w którym hodowano króliki.

Pierwotnie na terenie Królikarni znajdowały się browar, cegielnia, karczma, młyn i stodoła, a także położony na zboczu wąwozu budynek kuchni, dla którego inspiracją był rzymski grobowiec Cecylii Metelli.

Obiekt został zaprojektowany przez architekta Dominika Merliniego, który wzorował się na renesansowej rezydencji Villa Rotonda koło Vicenzy, autorstwa Andrei Palladio. Budowę prowadzono w latach 1782–1786. W 1794, podczas insurekcji kościuszkowskiej w pałacu rezydował Tadeusz Kościuszko. Z rąk pierwotnego właściciela – szambelana królewskiego Karola de Thomatis, pałac przeszedł w 1816 w ręce Radziwiłłów, a w 1849 zakupił go Ksawery Pusłowski. W 1879 częściowo naruszony w wyniku pożaru. Jego rekonstrukcję wykonał Józef Huss. Wandalin Pusłowski podarował Towarzystwu Opieki nad Nieuleczalnie Chorymi fragment gruntu z parkiem. Po śmierci Wandalina w 1884 Królikarnia na kilka lat przeszła w ręce Aleksandra Druckiego-Lubeckiego, w 1889 córka Wandalina Marta Krasińska odkupiła zespół pałacowo-parkowy. Krasińska organizowała tam przyjęcia charytatywne, pozwalała też pensjonariuszom zakładu dla nieuleczalnie chorych spacerować po parku.

Pałac został zniszczony ponownie podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939. W 1944 na terenie ogrodu powstańcy warszawscy prowadzili z Niemcami walki, w trakcie których spłonęła kuchnia, zniszczony został taras z grotą i drzewostan.

Nieruchomość została przejęta przez miasto w 1945 na podstawie dekretu Bieruta. Pałac odbudowano w 1964 ze środków SFOS i Wojska Polskiego. Projekt odbudowy wykonał Jan Bieńkowski, a parku Longin Majdecki. Z wnętrz pałacowych pierwotny charakter przywrócono tylko Sali Okrągłej. Po zakończeniu odbudowy w pałacu zlokalizowano Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego, które zostało otwarte 26 stycznia 1965. Odbywają się w nim czasowe wystawy prezentujące polskich i zagranicznych artystów współczesnych w pokazach indywidualnych i zbiorowych. Wokół Królikarni rozciąga się park o tej samej nazwie. W otoczeniu drzew i krzewów znajduje się Park Rzeźby, w którym prezentowane są wybrane prace z bogatej kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie.