17 września spłonął Zamek Królewski w Warszawie [WIDEO]

17 września 1939 podczas obrony Warszawy Zamek Królewski spłonął po niemieckich bombardowaniach Po zajęciu Warszawy przez wojska niemieckie rozpoczęła się planowa grabież dzieł sztuki z obiektu.

10 października 1939 wyspecjalizowane ekipy niemieckie pod kierunkiem historyków i ekspertów (dr Dagobert Frey – historyk sztuki z Uniwersytetu Wrocławskiego, Gustaw Barth – dyrektor muzeów wrocławskich, oraz dr Joseph Mühlmann – historyk sztuki z Wiednia) zaczęły demontować posadzki, marmury, rzeźby i elementy kamienne, np. kominki i gzymsy. Do prac zapędzano codziennie setki Żydów, którzy pod nadzorem niemieckich architektów prowadzili wewnątrz prace rozbiórkowe.

Zbiory te wywożono do Niemiec, magazynów w Krakowie lub wstawiano do warszawskich siedzib nazistowskich dygnitarzy. Zamek został całkowicie ogołocony, nieliczne elementy wyposażenia pozwolono zachować polskiej ekipie z Muzeum Narodowego, opisującej straty i potajemnie sporządzającej dokumentację fotograficzną zamku, pracującej pod kierunkiem historyka sztuki Stanisława Lorentza.

Adolf Hitler 4 października 1939 w Berlinie wydał rozkaz wysadzenia Zamku Królewskiego w powietrze. Od listopada 1939 do połowy stycznia 1940 ekipy niemieckich saperów nawierciły otwory na dynamit w ścianach wszystkich pokojów parterowych oraz we wszystkich filarach podtrzymujących sklepienia, jednak ostateczne zniszczenie obiektu nastąpiło dopiero w czasie powstania warszawskiego, pomiędzy 8 a 13 września 1944. Prawdopodobnym powodem odstąpienia w 1940 od zburzenia Zamku była obawa, że eksplozja uszkodzi pobliski most Kierbedzia[