Nie żyje mjr Julian Kulski „Goliat”. Bohater Powstania Warszawskiego miał 91 lat

Fot. Autorstwa Kontrola – Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51988093
Był synem Juliana Spitosława Kulskiego, urzędnika państwowego. Od urodzenia mieszkał w Warszawie, także w czasie niemieckiej okupacji. Działał w ZHP, następnie w Szarych Szeregach, gdzie jego przełożonym był Ludwik Berger ps. Goliat. W 1941 Kulski złożył przysięgę żołnierską i przyjął pseudonim „Chojnacki”, wstępując do Związku Walki Zbrojnej. W 1942 został aresztowany przez Gestapo. Więziony w areszcie na Pawiaku, nie zdradził Niemcom żądanych przez nich informacji. Ostatecznie zwolniony, na krótko opuścił Warszawę. Po śmierci jego opiekuna i dowódcy Ludwika Bergera Kulski przyjął jego pseudonim Goliat. Następnie przeszedł do 9 Kompanii Dywersyjnej AK Żniwiarz. Brał udział w powstaniu warszawskim od chwili jego wybuchu jako żołnierz Zgrupowania Żywiciel na Żoliborzu. Za odwagę w walce został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po upadku powstania trafił do obozu jenieckiego Stalag XI-A Altengrabow, z którego przeszedł w maju 1945 do alianckiego obozu przejściowego.
Następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie poprosił o azyl. Został włączony do Polskich Sił Zbrojnych. Wkrótce został zwolniony z wojska ze względu na stan zdrowia. Ukończył Portora Royal School(ang.) w Irlandii Północnej. W 1946 rozpoczął studia w Szkole Architektury w Oksfordzie. Przy pomocy przyjaciela rodziny, Jana Nowaka-Jeziorańskiego, w 1949 wyjechał do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął studia na wydziale architektury na Uniwersytecie Yale’a, podczas których pracował na swoje utrzymanie. Ukończył studia w 1953 i otrzymał tytuł magistra architektury. Był członkiem American Institute of Architects.
W 2017 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i za kultywowanie polskich tradycji narodowych. Wcześniej otrzymał również m.in. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP (2007), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Warszawski Krzyż Powstańczy, czterokrotnie Medal Wojska, Krzyż Armii Krajowej, Medal pamiątkowy z okazji 70. rocznicy Powstania Warszawskiego (2015), Odznakę za Rany i Kontuzje, Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi Zakonu Maltańskiego i inne.
Mieszkał w Wirginii.
Pracował jako ekspert Banku Światowego w Azji, Ameryce Południowej, Afryce i Europie, nadzorując projekty architektoniczne finansowane przez BŚ.
Autor autobiograficznej książki Dziedzictwo Orła Białego.