Nie żyje mjr Julian Kulski „Goliat”. Bohater Powstania Warszawskiego miał 91 lat

Smutna wiadomość… W wieku 91 lat zmarł mjr Julian Kulski „Goliat”, ochotnik do Powstania Warszawskiego, zgrupowanie „Żniwiarz”. Za męstwo w walce odznaczony Krzyżem Walecznych” – informuje Nie Zapomnij O Nas, Powstańcach Warszawskich

Fot. Autorstwa Kontrola – Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=51988093

– Od Powstania Warszawskiego minęło ponad 70 lat; ktokolwiek krytykuje podjęcie walki, a nie przeżył pięciu lat okupacji, powinien być cicho. Przez te pięć lat byliśmy przygotowywani na powstanie. Nawet nie było mowy o tym, by nie podjąć walki – wspominał.
Ojciec Pana Juliana był przyjacielem i współpracownikiem Stefana Starzyńskiego, a także Prezydentem Warszawy w czasie okupacji niemieckiej.
Julian Eugeniusz Kulski ps. ChojnackiGoliat (ur. 3 marca 1929, zm. 13 sierpnia 2021) − polski architekt, żołnierz AK, major Wojska Polskiego, powstaniec warszawski.

Był synem Juliana Spitosława Kulskiego, urzędnika państwowego. Od urodzenia mieszkał w Warszawie, także w czasie niemieckiej okupacji. Działał w ZHP, następnie w Szarych Szeregach, gdzie jego przełożonym był Ludwik Berger ps. Goliat. W 1941 Kulski złożył przysięgę żołnierską i przyjął pseudonim „Chojnacki”, wstępując do Związku Walki Zbrojnej. W 1942 został aresztowany przez Gestapo. Więziony w areszcie na Pawiaku, nie zdradził Niemcom żądanych przez nich informacji. Ostatecznie zwolniony, na krótko opuścił Warszawę. Po śmierci jego opiekuna i dowódcy Ludwika Bergera Kulski przyjął jego pseudonim Goliat. Następnie przeszedł do 9 Kompanii Dywersyjnej AK Żniwiarz. Brał udział w powstaniu warszawskim od chwili jego wybuchu jako żołnierz Zgrupowania Żywiciel na Żoliborzu. Za odwagę w walce został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po upadku powstania trafił do obozu jenieckiego Stalag XI-A Altengrabow, z którego przeszedł w maju 1945 do alianckiego obozu przejściowego.

Następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie poprosił o azyl. Został włączony do Polskich Sił Zbrojnych. Wkrótce został zwolniony z wojska ze względu na stan zdrowia. Ukończył Portora Royal School(ang.) w Irlandii Północnej. W 1946 rozpoczął studia w Szkole Architektury w Oksfordzie. Przy pomocy przyjaciela rodziny, Jana Nowaka-Jeziorańskiego, w 1949 wyjechał do Stanów Zjednoczonych i rozpoczął studia na wydziale architektury na Uniwersytecie Yale’a, podczas których pracował na swoje utrzymanie. Ukończył studia w 1953 i otrzymał tytuł magistra architektury. Był członkiem American Institute of Architects.

W 2017 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i za kultywowanie polskich tradycji narodowych. Wcześniej otrzymał również m.in. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP (2007), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Warszawski Krzyż Powstańczy, czterokrotnie Medal Wojska, Krzyż Armii Krajowej, Medal pamiątkowy z okazji 70. rocznicy Powstania Warszawskiego (2015), Odznakę za Rany i Kontuzje, Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi Zakonu Maltańskiego i inne.

Mieszkał w Wirginii.

Pracował jako ekspert Banku Światowego w Azji, Ameryce Południowej, Afryce i Europie, nadzorując projekty architektoniczne finansowane przez BŚ.

Autor autobiograficznej książki Dziedzictwo Orła Białego.

Capital Media S.C. ul. Grzybowska 87, 00-844 Warszawa
Kontakt z redakcją: [email protected]

Copyright © 2023 Niezależny portal warszawawpigulce.pl  ∗  Wydawca i właściciel: Capital Media S.C. ul. Grzybowska 87, 00-844 Warszawa
Kontakt z redakcją: [email protected]