Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski musi stawić się na Komendę policji. Popełnił wykroczenie
W związku z rzekomym naruszeniem przepisów porządkowych prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski musi stawić się na Komendę policji i złożyć zeznania w tej sprawie.
Fot. Rafał Trzaskowski
„Korespondując niedawno z Policją prosiłem o wyjaśnienie jej agresywnych działań wobec pokojowych demonstrantów. Wciąż czekam na odpowiedź. Tymczasem dostałem… wezwanie w związku z rzekomym naruszeniem przepisów porządkowych. Ot, taki dialog.
Rozumiem, że wg PiS nie mam prawa osobiście dbać o bezpieczeństwo na ulicach Miasto Stołeczne Warszawa? Natomiast, moich współpracowników wzywa się na Policję w wielu miejscach w kraju sugerując, że łamaliśmy przepisy antycovidowe w czasie kampanii. Ciekawe czy wzywają sztab Prezydenta Dudy?” – napisał prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski
Jak mówi art. 54 KW:
„Przepisy porządkowe – naruszenie
Art. 54 k.w.: „kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu w miejscach publicznych, podlega karze grzywny
do 500 złotych albo karze nagany”.
Podmiot: powszechny.
Strona podmiotowa: umyślnie i nieumyślnie.
Przedmiot ochrony: porządek i spokój publiczny w zakresie nienaruszania
przepisów porządkowych dotyczących zachowania w miejscach publicznych.
Strona przedmiotowa: wykroczenie to można popełnić zarówno z działania
jak również z zaniechania.
Cechą charakterystyczną wykroczenia jest jego blankietowość, czyli odwołanie się do norm prawnych zawartych w innych aktach normatywnych (wydanych
na podstawie ustawy), a niezabezpieczonych sankcją karną.
Art. 54 k.w.: „kto wykracza przeciwko wydanym z upoważnienia ustawy przepisom porządkowym o zachowaniu w miejscach publicznych, podlega karze grzywny
do 500 złotych albo karze nagany”.
Podmiot: powszechny.
Strona podmiotowa: umyślnie i nieumyślnie.
Przedmiot ochrony: porządek i spokój publiczny w zakresie nienaruszania
przepisów porządkowych dotyczących zachowania w miejscach publicznych.
Strona przedmiotowa: wykroczenie to można popełnić zarówno z działania
jak również z zaniechania.
Cechą charakterystyczną wykroczenia jest jego blankietowość, czyli odwołanie się do norm prawnych zawartych w innych aktach normatywnych (wydanych
na podstawie ustawy), a niezabezpieczonych sankcją karną.
Jak wynika ze zwrotu „wydanym z upoważnienia ustawy” sankcją objęte są jedynie normy zawarte w rozporządzeniach lub aktach prawa miejscowego, gdyż tylko
te akty wydawane są na podstawie ustaw. Jeśli zatem zakazy lub nakazy wynikają
z innych aktów normatywnych np. zarządzeń ministrów, uchwał Rady Ministrów
i sprawca narusza te zakazy i nakazy to nie podlega sankcji z art. 54 k.w.
Upoważnienie to zostało przyznane wszystkim organom samorządowym.
W przypadku gminy jest to ustawa z dnia 8 marca 1900 r. o samorządzie gminnym
(tekst jedn.: Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), która w art. 40 ust. 3 i 4
oraz w art. 41 stwierdza, że w zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub
innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy
porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla
zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Również samorząd
powiatowy na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym
(tekst jedn.: Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), która to w art. 41 i 42 daje
podobne delegacje ustawowe, uprawnienia do wydawania przepisów porządkowych na terenie województwa określa art. 60 i 61 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia
2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz.U. nr 31, poz.
206), które stwierdzają, że w zakresie nieuregulowanym w przepisach powszechnie
obowiązujących wojewoda może wydawać rozporządzenia porządkowe, jeżeli jest
to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia oraz do zapewnienia porządku,
spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Inne organy państwa również mogą wydawać
przepisy porządkowe, pod warunkiem, że ich uprawnienia wynikają z upoważnienia ustawowego. Przykładem może tu być art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 28 marca
2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 16, poz. 94 z późn.
zm.), który stwierdza, że minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
przepisy porządkowe obowiązujące na obszarze kolejowym, w pociągach i innych
pojazdach kolejowych, uwzględniając warunki i wymagania funkcjonowania transportu kolejowego. Zalecenie to zostało wykonane poprzez wydanie rozporządzenia
te akty wydawane są na podstawie ustaw. Jeśli zatem zakazy lub nakazy wynikają
z innych aktów normatywnych np. zarządzeń ministrów, uchwał Rady Ministrów
i sprawca narusza te zakazy i nakazy to nie podlega sankcji z art. 54 k.w.
Upoważnienie to zostało przyznane wszystkim organom samorządowym.
W przypadku gminy jest to ustawa z dnia 8 marca 1900 r. o samorządzie gminnym
(tekst jedn.: Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), która w art. 40 ust. 3 i 4
oraz w art. 41 stwierdza, że w zakresie nieuregulowanym w odrębnych ustawach lub
innych przepisach powszechnie obowiązujących rada gminy może wydawać przepisy
porządkowe, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia lub zdrowia obywateli oraz dla
zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Również samorząd
powiatowy na podstawie ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym
(tekst jedn.: Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1592 z późn. zm.), która to w art. 41 i 42 daje
podobne delegacje ustawowe, uprawnienia do wydawania przepisów porządkowych na terenie województwa określa art. 60 i 61 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia
2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz.U. nr 31, poz.
206), które stwierdzają, że w zakresie nieuregulowanym w przepisach powszechnie
obowiązujących wojewoda może wydawać rozporządzenia porządkowe, jeżeli jest
to niezbędne do ochrony życia, zdrowia lub mienia oraz do zapewnienia porządku,
spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Inne organy państwa również mogą wydawać
przepisy porządkowe, pod warunkiem, że ich uprawnienia wynikają z upoważnienia ustawowego. Przykładem może tu być art. 59 ust. 8 ustawy z dnia 28 marca
2003 r. o transporcie kolejowym (tekst jedn.: Dz.U. z 2007 r. nr 16, poz. 94 z późn.
zm.), który stwierdza, że minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
przepisy porządkowe obowiązujące na obszarze kolejowym, w pociągach i innych
pojazdach kolejowych, uwzględniając warunki i wymagania funkcjonowania transportu kolejowego. Zalecenie to zostało wykonane poprzez wydanie rozporządzenia
ministra infrastruktury z dnia 23 listopada 2004 r. w sprawie przepisów porządkowych
obowiązujących na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych
(Dz.U. nr 264, poz. 2637). Warto tutaj zwrócić uwagę, iż przy tworzeniu przepisów
porządkowych rada gminy nie może wkraczać w obszary uregulowane przez akty
wyższego rzędu, np. ustawę. Jako przykład można podać sytuację związaną z określeniem dodatkowych miejsc na terenie gminy, gdzie zakazuje się spożywania alkoholu
(wyr. NSA z dnia 25 listopada 1994 r., SA/Wr 1954/94 (Wokanda 1995, nr 5, poz. 31).
Sankcja z art. 54 k.w. nie obejmuje zachowań w miejscach niepublicznych, jak
również norm zachowania w miejscach publicznych wynikających z ustaw, gdyż
dyspozycja art. 54 k.w. obejmuje tylko przepisy wydane z upoważnienia ustawy, a nie
same ustawy. Nie stosuje się go również w przypadku, gdy przepisy porządkowe mają
określoną sankcję za ich naruszenie – „przepisy porządkowe wydane na podstawie
ustawowego upoważnienia nie mogą określać sankcji za ich naruszenie”6.
obowiązujących na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych
(Dz.U. nr 264, poz. 2637). Warto tutaj zwrócić uwagę, iż przy tworzeniu przepisów
porządkowych rada gminy nie może wkraczać w obszary uregulowane przez akty
wyższego rzędu, np. ustawę. Jako przykład można podać sytuację związaną z określeniem dodatkowych miejsc na terenie gminy, gdzie zakazuje się spożywania alkoholu
(wyr. NSA z dnia 25 listopada 1994 r., SA/Wr 1954/94 (Wokanda 1995, nr 5, poz. 31).
Sankcja z art. 54 k.w. nie obejmuje zachowań w miejscach niepublicznych, jak
również norm zachowania w miejscach publicznych wynikających z ustaw, gdyż
dyspozycja art. 54 k.w. obejmuje tylko przepisy wydane z upoważnienia ustawy, a nie
same ustawy. Nie stosuje się go również w przypadku, gdy przepisy porządkowe mają
określoną sankcję za ich naruszenie – „przepisy porządkowe wydane na podstawie
ustawowego upoważnienia nie mogą określać sankcji za ich naruszenie”6.
Przykład:
Sprawcą będzie osoba w stanie nietrzeźwości, która przebywa na terenie boiska sportowego „Orlik”, na terenie którego zgodnie z regulaminem, obowiązującym
na podstawie uchwały właściwej miejscowo rady gminy, przebywanie osobie w takim
stanie jest zabronione jako wykroczenie„
Sprawcą będzie osoba w stanie nietrzeźwości, która przebywa na terenie boiska sportowego „Orlik”, na terenie którego zgodnie z regulaminem, obowiązującym
na podstawie uchwały właściwej miejscowo rady gminy, przebywanie osobie w takim
stanie jest zabronione jako wykroczenie„
Capital Media S.C. ul. Grzybowska 87, 00-844 Warszawa
Kontakt z redakcją: [email protected]