Znany i popularny dziennikarz zamordowany w swoim mieszkaniu na Woli!

Znany i popularny dziennikarz Krzysztof Leski nie żyje. Został znaleziony martwy 6 stycznia w swoim mieszkaniu na Woli. W sprawie zatrzymano 34-latka.

34-latek został zatrzymany w Krakowie i przewieziony do Warszawy. Dziennikarz i 34-latek znali się od niespełna roku. Mieli poznać się w placówce medycznej.

Krzysztof Leski (ur. 9 stycznia 1959 w Warszawie) – polski dziennikarz prasowy, telewizyjny i radiowy.

Życiorys

Syn Kazimierza Leskiego i Elżbiety Pleszczyńskiej.

W latach 1978–1985 studiował w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki na Politechnice Warszawskiej, a w latach 1984–1989 historię o specjalności edytorskiej na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, której jednak nie ukończył.

Karierę dziennikarską rozpoczął w latach 1980–1981 jako publicysta prasy wydawanej przez Niezależne Zrzeszenie Studentów i redaktor naczelny Biuletynu Informacyjnego NZS na PW. W 1981 jako reporter Agencji Solidarność relacjonował m.in. obrady Krajowej Komisji Porozumiewawczej oraz jej prezydium. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany. Po zwolnieniu dołączył do redakcji „Tygodnika Mazowsze”, w którym pisał pod pseudonimem K. Pajka.

W latach 1989–1991 był reporterem i korespondentem „Gazety Wyborczej”. Od 1990 do 2001 współpracował z TVP, w której prowadził szereg programów, m.in. Tylko w jedynce, Spięcie, Klub Dwójki i Wiadomości. W Programie Trzecim Polskiego Radia od 1991 do 1998 był stałym komentatorem wydarzeń politycznych. Od 1991 pracował też jako korespondent „The Daily Telegraph” i BBC World Service. Od 1989 do 1996 wydawał „Gazetę. Prawiedziennik Polskiego Echa”, publikację przeznaczoną dla emigrantów, informującą o wydarzeniach społecznych i politycznych w kraju. W latach 90. współpracował z różnymi mediami lokalnymi, przez rok był też związany z „Expressem Wieczornym”. Publikował też artykuły i felietony m.in. w „Kulisach”, „Wprost”, „Polityce” czy „Press”.

Od 2006 do 2007 ponownie związany z Telewizją Polską jako reporter Kuriera 3 oraz prezenter programu 30 minut bazującego na dziennikarstwie śledczym. Od września 2008 do lutego 2009 prowadził w Programie Pierwszym PR wieczorny magazyn Polska i Świat. Był również aktywnym blogerem na platformie Salon24.

W 2011, za wybitne zasługi dla rozwoju niezależnego dziennikarstwa, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, wolności słowa i wolnych mediów, został odznaczony przez prezydenta Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W 2017 odmówił przyjęcia Krzyża Wolności i Solidarności, oświadczając, że pan prezydent Andrzej Duda dzieli więc na lepszy i gorszy sort nawet tych, których nagradza medalami.