Generał August Emil Fieldorf „Nil”

August Emil Fieldorf, ps. „Nil”. Urodził się 20 marca 1895 w Krakowie. Został zamordowany przez komunistów 24 lutego 1953 w Warszawie. Był generałem brygady Wojska Polskiego, organizatorem i dowódcą Kedywu Armii Krajowej, a także zastępcą Komendanta Głównego AK, pośmiertnie odznaczonym Orderem Orła Białego.

Po sfingowanym procesie, gdzie przedstawiono wymuszone przez UB w śledztwie zeznania torturowanych podwładnych gen. Fieldorfa – mjr. Tadeusza Grzmielewskiego „Igora” i płk. Władysława Liniarskiego „Mścisława”, generał Fieldorf 16 kwietnia 1952 został skazany w Sądzie Wojewódzkim dla m.st. Warszawy przez sędzię Marię Gurowską (właśc. Maria Sand) na karę śmierci przez powieszenie.

Wyrok przez powieszenie został wykonany 24 lutego 1953 o godz. 15.00 w więzieniu Warszawa-Mokotów przy ul. Rakowieckiej.

Prokurator Witold Gatner moment egzekucji opisał następująco: „Byłem zdenerwowany, napięty. Czułem, że trzęsą mi się nogi. Skazany patrzył mi cały czas w oczy. Stał wyprostowany. Nikt go nie podtrzymywał. Po odczytaniu dokumentów zapytałem skazanego, czy ma jakieś życzenie. Na to odpowiedział: «Proszę powiadomić rodzinę». Oświadczyłem, że rodzina będzie powiadomiona. Zapytałem ponownie, czy jeszcze ma jakieś życzenia. Odpowiedział, że nie. Wówczas powiedziałem: «Zarządzam wykonanie wyroku». Kat i jeden ze strażników zbliżyli się (…). Postawę skazanego określiłbym jako godną. Sprawiał wrażenie bardzo twardego człowieka. Można było wprost podziwiać opanowanie w obliczu tak dramatycznego wydarzenia”.

Przez wiele lat nie było wiadomo, gdzie spoczywa ciało Emila Fieldorfa. W kwietniu 2009 pracownikom IPN udało się ustalić prawdopodobną lokalizację grobu – na Powązkach, blisko symbolicznego grobu wystawionego ku jego pamięci.

W lipcu 1958 Generalna Prokuratura umorzyła śledztwo z powodu braku dowodów winy. W marcu 1989 został zrehabilitowany. Zmieniono postanowienie, „zarzucanej mu zbrodni nie popełnił”.