Metamorfoza Teatru Baj: dobrze, ale czemu wybiórczo?

„Wpłynęło 5 ofert złożonych przez: Mostostal Warszawa S.A. (25.690.800,27 zł brutto), MIRMEX (19.044.900,00 zł brutto), konsorcjum firm: T4B Budownictwo Sp. z o.o. i T4B Sp. z o.o. (25.089.750,00 zł brutto), WARBUD S.A. (44.094.300,00 zł brutto) oraz konsorcjum firm: Erekta Budownictwo Specjalistyczne i Erekta Budownictwo Sp. z o.o. (26.730.003,00 zł brutto).

Od 2015 roku miasto prowadzi działania w ramach Zintegrowanego Programu Rewitalizacji, które skupiają się po prawej stronie Wisły: na Pradze-Północ, Pradze-Południe, Targówku. Na ten cel do 2022 roku ratusz przeznaczy 1,4 mld zł. Inwestycje na tym obszarze są realizowane od 10 lat. Muzeum Warszawskiej Pragi, zmodernizowany Teatr Powszechny i Teatr Rampa, Stadion Narodowy, węzły komunikacyjne, a przede wszystkim II linia metra dały impuls do zmian w tej części miasta. Od końca września 2016 roku działa już Centrum Kreatywności Targowa. Natomiast od grudnia – Centrum Młodych przy Inżynierskiej. Trwa rozbudowa II linii metra o kolejne stacje” – czytamy w komunikacie ratusza

Jeden z najstarszych budynków w stolicy

Budynek powstał w latach 1911-1914 według projektu Henryka Stifelmana i Stanisława Weissa i był gmachem Wychowawczym Warszawskiej Gminy Starozakonnych im. Michała Bergsona.
Pod tym adresem mieściły się: dzienny przytułek dla 100 dzieci od 2 do 5 lat, ochronki dla 150 dzieci oraz szkoły dla 550 uczniów. Były też mieszkania dla personelu i biura praskiego wydziału dobroczynności. Jedno z największych pomieszczeń zajmowała synagoga dla personelu oraz wychowanków. Tragiczny los stolicy dosięgnął też to miejsce. W 1940 roku pracowników i dzieci przesiedlono do getta warszawskiego.

Po wojnie w przebudowanej synagodze mieścił się Teatr Żydowski im. Estery Rachel Kamińskiej. Od grudnia 1953 roku do dziś miejsce jest siedzibą teatru „Baj”. W budynku mieści się również przedszkole i prywatne mieszkania.

Latem 2016 roku odwiedziliśmy kamienicę wraz z Portalem Warszawskim. O ile część frontowa i przedszkole są schludne i zadbane, o tyle część tylna jest w opłakanym stanie.

Po opuszczonych miejscach chodzę kilkanaście lat, ale po raz pierwszy nie zrobiłam zdjęć, bo zapach był tak intensywny, że zrobiło mi się niedobrze i musiałam wyjść z klatki w części mieszkalnej. W naszej opinii budynek zasługuje na kompleksową rewitalizację.

24 maja 2010 r. gmach został objęty ochroną konserwatorską. Zwrócimy się do Michała Krasuckiego o opinię w tej sprawie.